پایان نامه نقش معماری و شهرسازی در پیشگیری از وقوع جرم

پیشگیری از جرم چند دهه ای است که به یکی از موضوعات مهم در مطالعات جرم شناسی تبدیل شده است. این موضوع را می توان حتی در آثار مدون سیاست های کنترل جرم که در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی اعمال می شود، ملاحظه کرد. امروزه نظام های حقوق کشورهای پیشرفته، پیشگیری از جرم را به عنوان رویکردی بهینه و موثر در مقابل تدابیری مانند اشکال متنوع نظارت و اجرای عدالت کیفری به رسمیت شناخته و در قالب برنامه های متنوع اجرا می نماید. در بین شیوه های مختلف پیشگیری از جرم، پیشگیری وضعی در کنار شیوه های پیشگیری اجتماعی، از اواخر دهه 1970 میلادی مطرح، نظریه پردازی شد و به اجرا درآمد. اقدام های پیشگیرانه وضعی ناظر به اوضاع و احوال و شرایطی است که مجرم را در آستانه ارتکاب جرم قرار می دهند. این اوضاع و احوال که در جرم شناسی، وضعیت ماقبل بزهکار یا وضعیت های پیش جنایی نام دارد، فرآیند گذار از اندیشه به عمل مجرمانه را تحریک یا تسهیل می نماید.

طرح پیشگیری وضعی به عنوان یک نظریه علمی، اصالتاً تأسیس انگلیس است. توسط (کلارک)، (می هیو) و (کرنیش) مطرح شد. امروزه جرم، ترس از جرم و رفتار های ضد اجتماعی مهم ترین نگرانی های جامعه اند. از آنجایی که جرایم در بستر مکان رخ می دهند، طراحی مناسب محیط که در قالب های معماری و شهرسازی نمود می یابد راه حل مناسبی در پیشگیری از وقوع جرم می باشد. این پایان نامه به دنبال شناخت و بررسی اهمیت معماری و ارائه راهکارهای عملی جهت استفاده از معماری به منظور پیشگیری از وقوع جرم می باشد. در کنار توجهات کنونی معماری و شهرسازی از قبیل زیباسازی، صرفه اقتصادی، رعایت حریم خصوصی، رعایت حقوق و آزادی های فردی، محکم سازی و مقاومت بالا در برابر حوادث طبیعی به مقاومت محل های مسکونی در برابر جرم نیز توجه کرده است.

موضوع مهم دیگر مدیریت و ارتقای فرهنگی به واسطه توانایی و نفوذ فراگیر معماری است. معماری با روابط کالبدی و جاذبه های بصری، ایجاد تعادل روانی در جامعه افزایش اساسی هویت ملی و تعلق خاطر اجتماعی و توسعه زیبایی شناسی و در نتیجه ارتقای مکارم اخلاقی و... پیوستگی های جمعی را تقویت و توان رفتاری جامعه و افراد جامعه را نهادینه می کند.

بررسی معماری پیشگیری وضعی از جرم

ارتباط معماری و پیشگیری وضعی از جرم

ما اکنون در طلیعه قرن 21 قرار داریم، ساختمان هایی با معماری مختلف همچنان ساخته می شوند، جوامع شکل می گیرند و پیشرفت های فنی پی در پی به دست می آیند. فضانوردان به فضا می روند و بازگردانده می شوند. علوم پزشکی به کشف های قابل توجهی در مورد بدن انسان نایل می گردد. توسعه فناوری، مارا به نقطه ای رسانده است که در آستانه جایگزینی اندام انسان با تجهیزات ترکیبی قرار گرفته ایم. پیشرفت های بیشتر افراد نابینا را قادر ساخته که از طریق دوربین های بصری که به پایانه های عصبی متصل می گردند تصاویر جهان بیرون را به مغز ارسال می کنند و به نوعی بینایی دست می یابند.

بالغ بر 5000 سال است که معماران با طراحی و مدیریت مکان و محیط به تغییر و دستکاری رفتار انسانی می پردازند. تاریخ، چنین شیوه هایی را به ثبت رسانده است، اما شاید بر تفکر صریح در زمینه رابطه میان رفتار انسان و محیط تاثیر منفی گذاشته باشد. برنامه پیشگیری از جرم از گذر طراحی محیطی اکنون باعث احیاء علاقه به مفاهیم کهن روان شناسی محیط گردیده است. این موضوع به تعریف مجدد راهبردها و مفاهیمی پرداخته که در معرکه درگیری عقیده ها و آرا در خصوص برنامه ریزی طراحی به بوته فراموشی سپرده شده بودند. علاقه تازه به پیشگیری از جرم در گذر طراحی محیطی موجب برانگیختن فعالیت های گسترده ای شده که تا کنون جهت دهی مشخصی نداشته اند. افرادی که فعالانه در به کارگیری مفاهیم پیشگیری از جرم از گذر طراحی محیطی تلاش می کنند در دستیابی به راه کار های دسترسی به مواد جدید مشکل دارند بسیاری از آنان از اطلاعات تاریخ گذشته استفاده می نمایند. بسیاری دیکر نیز با نسخه های ترکیبی پیشگیری از جرم از گذر طراحی محیطی که ناکافی و گمراه کننده هستند تا کنون مسیر صحیح را نیافته اند. از آنجا که جرایم در بستر مکان رخ می دهند. طراحی مناسب محیط، که در قالب معماری و شهرسازی نمود می یابد راه حل مناسبی در پیشگیری از وقوع جرم می باشد. ما در این پایان نامه به دنبال شناخت و بررسی اهمیت معماری و ارائه راهکارهای عملی جهت استفاده از معماری و شهرسازی به منظور پیشگیری از وقوع جرم می باشیم، این مساله موجب می گردد در کنار توجهات کنونی معماری و شهرسازی از قبیل زیباسازی، صرفه اقتصادی، رعایت حریم خصوصی، رعایت حقوق و آزادیهای فردی، محکم سازی و مقاومت بالا در برابر حوادث طبیعی، به مقاومت محل های مسکونی در برابر جرم نیز فکر کرده و به دنبال راه حل مناسبی برای آن باشیم چرا که وقوع جرم علاوه بر به مخاطره انداختن امنیت عمومی و جریحه دار کردن افکار عمومی به سرمایه های ملی و حیثیت بین المللی کشورها نیز لطمه وارد می کند.